Περίπτωση ζαρντινιέρας...

Σήμερα το πρωί είχα την ατυχία να παρακολουθήσω μερικά στιγμιότυπα από την εκπομπή των Καμπουράκη, Οικονομέα, και έφριξα.
Όχι με τους παρουσιαστές βέβαια, τους οποίους συμπαθώ, αλλά με τους καλεσμένους τους!
Θέμα; Η δίκη παρωδία για τη ζαρντινιέρα. Ο άτυχος Κύπριος φοιτητής που σακατεύτηκε από το ξύλο στη Θεσσαλονίκη, αντιμέτωπος για μια ακόμη φορά με τους θύτες του!
Είπα στην αρχή πως παρακολούθησα μόνο μερικά στιγμιότυπα. Όσα πρόλαβα. Γιατί τον περισσότερο χρόνο, κουτούλαγα την TV (plasma 42 inch), κλώτσαγα τον καναπέ (Planet Home τριθέσιος που γίνεται κρεβάτι) και φυσικά αυτοχαστουκιζόμουν (εδώ ελεύθερα).

Και τι δεν είπαν οι μπάτσοι υπερασπιστές! Πρόεδροι σωματίων, συνδικαλιστές, υπεύθυνοι δημοσίων σχέσεων, και δεν ξέρω τι άλλων σκατών αντιπρόσωποι! Δεν θα αναφέρω τα ονόματά τους, δεν τα συγκράτησα, ούτε τις φάτσες τους, ο εγκέφαλός μου αρνείται να φιλοξενήσει τέτοιου είδους δεδομένα, και δεν τον παρεξηγώ.

Μας έβγαλαν όλους τρελούς! Αυτά που βλέπετε, δεν είναι αυτά που βλέπετε μαλάκες! Μια απλή σύλληψη ήταν, ενός αναρχικού που έκανε κατάληψη στο Πολυτεχνείο.
- Μα αφού ήταν περαστικός!
- Υπάρχει (δικός μας) μάρτυρας, που το κατέθεσε.
- Έγινε δεκτή η μαρτυρία του;
- Φυσικά, Αφού κατατέθηκε! (Και εγώ άμα καταθέσω πως είσαι εξωγήινος, το ίδιο θα γίνει).
- Και οι κλωτσιές στο πρόσωπο;
- Φώναζε βοήθεια!
- Ένας λόγος παραπάνω, για να μην τον χτυπάτε. Είχε παραδοθεί!
- Δεν καταλάβατε: Φώναζε βοήθεια για να έρθουν οι δικοί του να μας χτυπήσουν. Κινδυνεύαμε!

Δεν θα κάνω κριτική, δεν είμαι τόσο μαζοχιστής, και πολλά έγραψα.
Γεγονός είναι πως στα σώματα ασφαλείας (!) δεν ήρθε ποτέ μεταπολίτευση, η χούντα εξακολουθεί να τους κυβερνά, άσχετα αν τα πολιτικά κόμματα εκδημοκρατίστηκαν σε αυτό το διάστημα.
Η αστυνομία δρα σαν κράτος εν κράτει, ακολουθώντας τους παλιούς της γνώριμους κανόνες, τυφλωμένη από την ίδια της την εξουσία, προκλητικά ανεξάρτητη, και παντελώς ανεξέλεγκτη, από τους εκάστοτε πολιτικούς αρχηγούς της.

Τι μπορεί να γίνει; Πως διορθώνεται η κατάσταση; Πως απολυμαίνεται αυτή η πληγή;
Άντε να βρεις λύση! Όταν σήμερα, που έχουμε βαρεθεί να ανεβοκατεβαίνουμε στο φεγγάρι, υπάρχουν άνθρωποι που δέχονται να κυκλοφορούν με κράνος, πανοπλία και ασπίδα (700 ευρώ λέει πέρνουμε. Α sorry βρε παιδιά, τότε βαράτε!), που γίνονται δεσμοφύλακες σε ανθρώπινα κλουβιά (αχ ρε ανάγκη τι μας κάνεις!), που βγάζουν το ψωμί τους ξυλοκοπώντας και βασανίζοντας συνανθρώπους τους, που έχουν ένα ολόκληρο σύστημα να τους υπερασπίζεται (βλέπε παραδικαστικά, κουμπαριές, Κούγιες, κλπ κλπ), ε, είναι κάπως δύσκολο να γίνουν αγγελούδια!