Φοβερό πράγμα να ανοίγεις το κομπιούτερ σου, να γράφεις αυτό που θέλεις, που αισθάνεσαι, και μετά από λίγο να εμφανίζονται στην οθόνη σου τα ηλεκτρονικά χαμόγελα των ψηφιακών σου φίλων!
Γράφεις ένα ανέκδοτο και κάποιοι γελάνε. "Χαχαχαχα καλό!!!!!"
'Ενα ποίημα, προβληματίζει. Οι περισσότεροι σου απαντάνε με ένα άλλο ποίημα και έτσι προβληματίζεσαι εσύ. Καλά να πάθεις!
Μια καλή φωτογραφία απ΄το διαδίκτυο εντυπωσιάζει. Μπράβο σου λένε, καταπληκτική! Σε συγχαίρουν, λες και είσαι συ ο φωτογράφος!
Μια αντιγραφή από κάτι που διάβασες και σου έκανε εντύπωση. Ευκαιρία να διαπιστώσεις πόσοι λίγοι έχουν τα ίδια γούστα με σένα: Οι περισσότεροι φτάνουν μέχρι τη μέση την ανάγνωση, σου τραβάνε μία "καλημέρα" έτσι από ευγένεια και την κάνουν για πάρα κάτω.
Μουσική και video. Η εύκολη λύση. Μια βόλτα στο youtube και δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις: Πάρε κόσμε!
Περιστατικά απ' τη ζωή σου. Προσωπικά: Το παιδί σου, ο άντρας σου, το αφεντικό, η γκόμενα, το αυτοκίνητο, η το δάνειο της τράπεζας γίνονται πρωταγωνιστές σε χαρούμενες ή θλιμμένες εγραφές, σε σάτιρες, κωμωδίες, μελό ή υπερπαραγωγές ανάλογα την περίπτωση. 'Οτι καλλύτερο έχει να παρουσιάσει το διαδίκτυο και φυσικά ότι πιό σπάνιο, αφού ο bloger δύσκολα ξεβρακώνεται για να κάνουν την πλάκα τους οι άλλοι.
Απόγνωση. Υπάρχει και αυτό, κυρίως από νέους που αισθάνονται πως πνίγονται. Ζητάνε βοήθεια από εμας τους μεγαλύτερους, ήδη πνιγμένους εδώ και χρόνια. Και η πλάκα είναι πως τους απαντάμε. Τους συμβουλεύουμε να είναι δυνατοί, να είναι μαχητές, σαν κάποιους γνωστούς μας...
Είναι και τα e-καμάκια. Κυρίως αρσενικά, που προσπαθούν να βγάλουν e-γκόμενες. Έτσι και τους στείλει κάποια σχόλιο, την ξεσχολίζουν κανονικά. "Χειμώνιασε" τους λέει αθώα, κι αυτοί το πιάνουν το υπονοούμενο και σκέφτονται "κρεββάτι θέλει η έτσι, που να τρέχει έξω με τέτοιο καιρό!".
Και πόσα άλλα μπορεί να γράψει κανείς! Ποδόσφαιρο, θρησκεία, θύρα 13, φιλοσοφία, ιστορία, κουτσομπολιό, ΤV, ΜΜΕ, KKE κλπ κλπ.
Τι μου αρέσει πιό πολύ; Όλα μου αρέσουν ανάλογα την ώρα και τη διάθεση. Χαίρομαι να επικοινωνώ μ' αυτή την παρέα μου, την τόσο κολλητή και τόσο άγνωστη. Δεν με ενδιαφέρουν τα φύλλα, οι ηλικίες, τα κιλά, η μόρφωση, οι υστερίες, οι ανορθογραφίες.
Το μόνο που τους ζητώ, είναι να είναι αληθινοί, αυθεντικοί, να είναι ο εαυτός τους, γιατί μόνο τότε μπορώ να τους διακρίνω καθαρά, να δω τις φάτσες και τη σωματοδομή τους, μέσα στη θολή οθόνη του μυαλού μου...
14 σχόλια:
Ζούμε σ έναν ψεύτικο κόσμο με ψεύτικα χαμόγελα και ψεύτικες υποσχέσεις καλέ μου Στέλιο!!!
Εδώ μέσα μιλάμε, γελάμε και δακρύζουμε χωρίς ντροπή μιας και δεν μας ξέρει κανείς!!!Εμένα προσωπικά και να με ξέρανε τα ίδια θα κανα!!!Είναι το μοναδικό μέρος μου μπορώ να μαι ο εαυτός μου!!!Τι νόημα έχει να κρυβόμαστε κι εδώ μέσα!Πολλά φιλιά
Αυτή είναι η γοητεία του διαδικτύου, ξεκινήσαμε με ενθουσιασμό στα chatrooms, γραφτήκαμε σε forums αλλά τα blogs μας κερδίσανε μου φαίνεται. Νομίζω ότι υπάρχει μια πρωτόγνωρη γοητεία στα προσωπικά ιστολόγια ,πράγματι συμβαίνουν όλα αυτά που αναφέρεις και εντάξει είναι στην κρίση μας τι θα πάρουμε απ΄αυτά ή τι θ΄αφήσουμε, όμως αυτό που μετράει τελικά είναι η επικοινωνία με σκεπτόμενο κόσμο που με τίποτα δε θα γνώριζες ποτέ στο κοντινό σου περιβάλον.
Να σαι καλά!
Καλησπέρα Dreamer-angel
πάντως δε νομίζω πως κρυβόμαστε. Μετά από μερικές εγγραφές, ο άλλος σε καταλαβαίνει. Φαίνεται παράδοξο, αλλά ούτε πίσω απ΄την οθόνη μπορείς να κρύψεις το χαρακτήρα σου!
Αλλά εμείς τι πρόβλημα έχουμε;
Σωστοί δεν είμαστε; (!!!!!!!)
Πολλά φιλιά!!
Καλησπέρα Κατερίνα
το blog είναι άλλο πράγμα. Μοιάζει με το σπίτι σου, και παράλληλα με το ημερολόγιό σου.
Το βάφεις, το στολίζεις όπως θες, το αρωματίζεις με το προσωπικό σου άρωμα!
Και πάνω απ΄όλα η επικοινωνία! Ένα σπίτι με ανοιχτές τις πόρτες για τους φίλους! Πόρτες μαγικές αφού μπορεί να μπει κανείς από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, οποιαδήποτε ώρα, και το καλωσόρισμα να τον περιμένει!
Πολλά φιλιά Κατερίνα!!
Εχεις δίκιο καλέ μου Στέλιο αλλά μερικές φορές δεν νευριάζεις όταν ο άλλος σου τρώει πολύτιμο χρόνο μέχρι να καταλάβεις ότι είναι ψεύτικος ακόμα κι εδώ;;;
Αφού πέρασα κι αυτό το στάδιο αποφάσισα να συνεχίσω αδιαφορώντας.Μόνο για το χρόνο που έχανα άσκοπα λυπάμαι!!!
Φιλιά και πάλι
Στελιο καλησπερα, πολυ αγανακτισμενο σε πιανω τωρα τελευταια.Κατα την δικη μου γνωμη και αυτο κανω εγω ,τομπλοκ το εχω σαν ενα προσωπικο ημερολογιο και κανω καταχωρησεις, δεν υποχρεωνω κανενα να με διαβσει να μου απαντησει.Τον αλλο τον καταλαβαοινεις απο τα γραφομενα του μετα απο μερικες αναρτησεις και αποφασιζεις αν θελεις να εχεις επαφη μαζι του ή οχι,δεν ειναι απαραιτητο να αφησεις την καλημερα σου,μαλλον κουραστικο γιατι απο ευγενεια πρεπει ν'απαντησεις στην καλημερα.Τετοιες ευγενειες λειπουν απο την καθημερινη μας ζωη γιατι θα πρεπει να τις επιβαλλουμε στα μπλοκ.Οπως λεει και ο κηλαϊδονης στο τραγουδι του στις κουκλαρες λεμε ναι οχι λεμε στους ασχημους οχι και στους κουτους...........Στελιο πατριωτακι μην μου στεναχωριεσαι και δεν εχουμε και τη θαλασσα κοντα να ξεδωσει ο νους.Φιλια
Καλημέρα Dreamer-angel
σωστά τα λες, μα το διαδίκτυο δε διαφέρει από την αναλογική κοινωνία που ζούμε.
Εδώ χαλάμε ολόκληρη τη ζωή μας μέχρι να καταλάβουμε πως αυτοί που ψηφίζαμε πχ είναι ψεύτικοι.
Για λίγα λεπτά παραπάνω στο ιντερνετ είναι το πρόβλημα;
Να έχεις μια καλή μέρα.
Πολλά φιλιά!!
Καλημέρα Ελευθερία
μπα, δεν είμαι αγανακτισμένος, πρέπει να με δεις αγανακτισμένο!
Συμφωνώ με την άποψή σου, πάντως την ευγένεια μη την πετάξουμε στα ψηφιακά μας σκουπίδια. Το αντίθετο θα έλεγα.
Από τον Κηλαιδόνη προτιμώ να κρατήσω το "στις κουκλάρες λέμε ναι"
Οι άσχημοι και οι κουτοί, απλά δεν μας ενδιαφέρουν (προς το παρόν).
Πολλά φιλιά!!
Προσπάθησα και χτες ανεπιτυχώς να γράψω το σχόλιο μου,κι ελπίζω σήμερα να σταθώ πιο τυχερή.Στέλιο θίγεις ένα μεγάλο θέμα.Την αλήθεια του καθένα μας.Πίστεψε με στα 40 μου χρόνια σχεδόν δεν βρήκα ποτέ ανθρωπο που ότι έλεγε να το εννοούσε.Είναι κάτι που πολύ συχνά με προβληματίζει κι εμένα και με κάνει να χάνω το κουράγιο μου.Βλέπεις δίχως την παρουσία των ανθρώπων είμαστε νεκροί".Τους χρειαζόμαστε στις ζωές μας.
Κάλπικοι άνθρωποι λοιπόν θα υπάρχουν πάντα.Θα τους συναντούμε,θα τους αγγίζουμε,θα νιώθουμε την ανάσα τους.Ας μην απογοητευόμαστε.Ας κρατάμε ότι καλό είχαν να μας δώσουν.Κι ας συνεχίζουμε το δρόμο μας με την ελπίδα ότι κάπου,κάποτε θα συναντήσουμε ανθρώπους αληθινούς.
Χάρηκα που έπεσα πάνω στο μπλοκ σου.Χάρηκα που είδα φίλους εδώ μέσα.Να είσαι καλά.Και μην απογοητεύεσαι.Γίνονται ακόμη θαύματα!Καλό βράδυ.
Καλημέρα Πυθαράκι
καλοσώρισες στο σπιτικό μου!
Μια τσικουδιά;
Θα αρχίσω απ΄το τέλος: Δεν απογοητεύομαι, έχω αρχίσει μάλιστα να μην εκπλήσομαι με τη συμπεριφορά των ανθρώπων.
Πιστεύω πως όλοι είμαστε άσχετοι, σε διαφορετικούς όμως τομείς ο καθένας, ευτυχώς!
Πάντως η ζωή είναι σύντομη, και έχουμε τόσα πολλά ακόμα να κάνουμε. Ας μη σπαταλάμε το χρόνο μας με ανθρώπους που δεν τον αξίζουν...
Χάρηκα που τα είπαμε! Η πόρτα πάντα ανοικτή!
Πολλά φιλιά!!
Καλησπέρα Στέλιο.Αυτό είναι το κλειδί της υπόθεσης,να μην σπαταλάμε άδικα φαιά ουσία με ότι δεν αξίζει.Είτε έμψυχα είτε άψυχα.Ας κρατούμε μόνο ότι μας φτάνει πιο κοντά στο να γίνουμε λίγο καλύτεροι.Και φυσικά είμαστε άσχετοι σε πολλά.Αλλιώς θα είμασταν σοφοί.Κι αυτοί είναι σαν τα βελόνια στα άχυρα στους καιρούς που ζούμε.Ευχαριστώ για την τσικουδιά!Και για την ζεστασιά της φιλοξενίας σου!Να είσαι καλά!
Καλησπέρα Στέλιο
πάλι καθυστερημένος ήρθα στο σπιτικό σου
εγώ να πω μόνο
τον Ήλιο δεν μπορεί
το σύγνεφο ν' αλλάξει
κι άμα τον κρύψει μια ολιά
εκείνος θα το κάψει
έτσα το διαδίκτυο
το σύγνεφο ομοιάζει
μα τι ναι ο καθένας μας
αυτό δεν το αλλάζει
Νάσαι καλά και συ Πυθαράκι
γιατί να είμαστε σοφοί;(Τους είδαμε κι αυτούς!)
Μια χαρά είμαστε, και το απολαμβάνουμε!!
Καλησπέρα Ιάσιε
μαντινάδα για το διαδίκτυο ε;
Θαυμάσια. Είδες, μέσα σε λίγες λέξεις, όλη η εγγραφή μου! (Τι διάολο κάθομαι και παλεύω; Πάει και τελείωσε θα γίνω ποιητής!)
Να σαι καλά φίλε μου!!
Δημοσίευση σχολίου